Po prostu zmęczona.

 

Moi współpracownicy są najwyraźniej przekonani, że jestem wróżką, albo co najmniej czytającą w myślach. Dobrze wiedzieć, że ktoś tak mocno we mnie wierzy. Gorzej, jeśli z powodu tej wiary pojawiają się kłopoty. Ktoś czegoś nie zrobi, nie przekaże :/

W opisie na swoim profilu stwierdziłam, że jestem kobietą, żoną i matką. Miewam problemy z tymi "tytułami", w jakiej kolejności je ustawiać... Teoretycznie powinno to być obojętne, w końcu mają tak zbliżone do siebie zakresy. A pomimo to czasem się gubię... i czegoś mi brakuje. Chyba tego bycia kobietą - na to najmniej czasu zostaje... Bo kobieta przegrywa z potrzebami najbliższych, ona jest najmniej ważna.

Do tego dochodzi jeszcze mój tytuł zawodowy, którego zdobycie kosztowało mnie sporo pracy i stresu, a który dzisiaj zmusza mnie, bym na co dzień była pewna siebie, skupiona, zawsze przygotowana i stanowczo broniąca racji, które przedstawiam. Lub powinnam w porę przedstawić.

Ciężko jest przeskakiwać pomiędzy tymi rolami, ciężko jest się nie zatracić... Brakuje chwili prawdziwej refleksji.

Zakatarzone dziecko to niezły test dla cierpliwości. Z zakatarzonym, a w dodatku niewyspanym dzieckiem anioł może sobie nie poradzić. I nawet długi spacer nie pomoże, tylko pogłębi stan wyczerpania. Oczywiście u dorosłego, nie dziecka.

Dzisiaj jestem po prostu zmęczona. 

Po prostu.