Lektury dziesięciolatka

Licznik się przekręcił, świeczki zostały zdmuchnięte, "Sto lat" odśpiewane. Skrzat gdzieś w międzyczasie przestał być Skrzatem, lecz ukradkiem przemienił się w Młodego. A ja przypomniałam sobie, że dawno już nie pisałam o tym, co moje dziecko czyta...

Lektury ośmio(i pół)latka

Przyznaję, że ledwo nadążam już za książkami, które czyta moje dziecko :) Ale z drugiej strony, czemu tu się dziwić - w domu pełnym książek, gdzie czyta cała rodzina? Nie mogło być inaczej, że i Skrzat zakochał się w książkach. A skoro dziś Dzień Dziecka, to warto by było coś z tego okazji napisać...

Lektury siedmio-, już prawie ośmiolatka

Kontynuując temat (poprzedni post) uzupełniam listę książek Skrzata, które coraz trudniej nam pomieścić na półkach. To już taka nasza rodzinna słabość - gromadzimy książki, raz po raz do nich wracamy i żal nam pozbywać się tych już przeczytanych :) 

Do poczytania z siedmio-, ośmiolatkiem, ale i przez niego samodzielnie :)

Do poczytania z siedmiolatkiem :)

Ostatnio trudno mi utrzymać książkę w ręku (mam nadzieję, że to jedynie przejściowy kryzys), więc wykorzystuję okazję, by nadrobić zaległości w innego rodzaju lekturach. A w międzyczasie - lista książek, które ze Skrzatem polecamy :)

Lektury do poduchy.

Na wywołanie uśmiechu oraz lawiny pytań, na dobry sen i miłą inspirację do snucia dalszych opowieści. Chwilami mam wrażenie, jakbym cofała się do czasów dzieciństwa, doskonale pamiętając, co będzie na kolejnej stronie. Czy to "Nasza mama czarodziejka" Joanny Papuzińskiej czy "Przygody Baltazara Gąbki" Stanisława Pagaczewskiego. A wciąż znajdujemy jakieś nowe - słodkie i łagodne historyjki ze zbioru "Pan Kuleczka" Wojciecha Widłaka, rozbrajająca "Zemsta budzika" Kazimierza Szymeczko albo "Biuro zaginionych zabawek" Iwony Czarkowskiej... 

A to dopiero początek :) Sztworek ciągle jeszcze prosi o bajkę o Janosiku czy Smoku wawelskim, coraz częściej jednak przynosi te inne książki.

Wspomnienie rodziców czytających nam wieczorami książki, to jedno z moich najlepszych, a zarazem najintensywniejszych wspomnień. Pamiętam emocje, gdy słuchałam o przygodach Tomka Wilmowskiego, pamiętam, z jaką niecierpliwością czekaliśmy z bratem, aż położymy się w łóżkach, by słuchać. Od kiedy tylko nauczyliśmy się czytać, pochłanialiśmy niemal wszystko, co wpadło nam w ręce.

Mam nadzieję, że teraz uda się zarazić pasją czytania kolejne pokolenie.

O bajkach słów parę

 
Tak się kiedyś zastanawiałam, jakie przesłanie niosą bajki.

Choć może powinnam napisać "baśnie", żeby nie kojarzyło się z niemądrymi amerykańskimi serialami, w których bohaterowie albo co rusz wpadają na ściany albo okładają się nawzajem patelniami...