Kartka z urlopu

Urlop był już prawie miesiąc temu, zdążyliśmy zapomnieć. W tym roku - z różnych powodów - zdecydowaliśmy się nad morze, po czym zgodnie stwierdziliśmy, że morza mamy już serdecznie dosyć. 

Choć Łeba jest całkiem sympatycznym miasteczkiem z przyjemnymi plażami, choć hotel okazał się całkiem komfortowy, a pogoda nawet kilka razy pozwoliła wyjść na plażę, choć Skrzat stał się zdecydowanie wodnym stworzeniem (i tak, jak w łóżku nakrywa się kołdrą po sam czubek głowy, tak tam nawet deszcz nie mógł go wygonić z lodowatej wody), to jednak... Jednak nad morzem się nudzimy. Nawet nasz dziewięciolatek wyznał, że woli góry lub przynajmniej las i jezioro.

Na przyszły rok postanowiliśmy więc poszukać sympatycznego miejsca w południowo-wschodniej Polsce (statystycznie - jest tam najlepsza pogoda), może znów na Roztoczu, może gdzieś indziej. Ma być czysto, zielono i ma być woda. Myślę, że coś się znajdzie :)

Jedyne, czego żałuję, to że nie dotarliśmy w końcu na wydmy - jednak będzie trzeba kiedyś jeszcze wrócić w okolice Łeby, choćby na parę godzin.

Z powodu mojej ograniczonej mobilności i pewnego zniechęcenia krajobrazem zrobiłam niewiele zdjęć. Wena zapadła w sen, bardziej wciągały mnie książki. Przytaszczyłam ze sobą m.in. ogromniastą cegłę opatrzoną tytułem "Dom łańcuchów" S. Eriksona, ale trochę jeszcze potrwa, zanim przez nią przebrnę. Cóż, przyjemności warto smakować powoli :)